22 اسفند, 1402
مهمانی خدا
بسم الله الرحمن الرحیم
اینکه چرا این دفعه اینقدر شعف داشتم برای ورود به این ماه رو نمیدونم…
ولی الحمدالله، خدارو شکر که باز هم مارو به مهمونی خودش راه داد،
مهمونی خدا یعنی ابلیس به زنجیر کشیده شده، خواب روزه دار عبادت حساب میشه، نفس ها تسبیح، یعنی خدا کاری میکنه تو تکون بخوری واست خیر و ثواب بنویسن که آخرش بری پیش خودش…
مگه چند سال عمر میکنیم که اصلا چند دفعش مهمونی خدارو درک کنیم؟ تهش ۹۰ ساله ها ، حواسمون هست؟ اصلا به ۹۰ میرسیم؟ چقدرش رفته؟ ۹۰ سال رو بزاریم کنار ابدیت نسبتش چطور میشه؟
همه میریم، حالا یا با شهادت ان شاءالله یا مرگ طبیعی ، به قول آیت الله مصباح عاشق باید ببینه معشوق چی میخواد، هرچی او گفت بگه چشم… این ۴۰ ثانیه خیلی زیباست… سحرها و قبل افطار مارو از دعای خیرتون فراموش نکنید : )
نظرشما